Δευτέρα 29 Απριλίου 2013

Ο δικός μου γολγοθάς ''Μόνη σε ξένη χώρα με ένα παιδί''!


Καλησπέρα και από εμένα!! Δε θα σας πω,ακόμη, πως πήραμε την απόφαση και τι περάσαμε για να πούμε ότι φεύγουμε έξω,γιατί ο άντρας μου δουλειά είχε αλλά χωρίς μέλλον και με λίγα χρήματα και ας ήταν στον στρατό..Αυτή είναι άλλη ιστορία που θα σας την πω άλλη στιγμή.....
Φτάσαμε στην Γερμανία όλοι οικογενειακώς 15 Μαΐου 2012 με υποσχέσεις αλλά χωρίς πράξεις στην τελική! Μέναμε σε πανσιόν 2 βδομάδες και μας έφυγαν αμέσως 800 ευρώ.. Μετά μέσο ενός γνωστού πήγαμε σε έναν Έλληνα,πολύ καλός άνθρωπος, και μείναμε στα δωμάτια που είχε 3 μήνες περίπου.... Στην αρχή ψευδοδούλευα εκεί και μετά πήρε τον άντρα μου και τον έστειλε σε ένα μαγαζί που είχε με τον συνέταιρο του... Εκεί τα είδαμε όλα....  Ήρθε η τρέλα.. Ο άνθρωπος δεν ήταν καλά, άνθρωπος μαζί του δε καθόταν, σε τρέλαινε κάθε μέρα με αυτά που έλεγε και έκανε.... Έφτασα σε σημείο να λέω στον Γιώργο'' ή θα φύγουμε τρελοί από εδώ ή θα φύγουμε'' και μια μέρα εμφανίστηκε ο γνωστός μας και μας είπε να πάμε μαζί του. Για εμάς σωτήρια απόφαση.Και όμως δεν ήταν όλα εύκολα.
Θα έπρεπε ο Γιώργος να φύγει στην Karlsrouhe και εγώ να μείνω Nurnberg στο σπίτι τους για μια βδομάδα το πολύ ένα μήνα.... Γιατί μόλις είχαν ανοίξει εκεί μαγαζί και δεν είχαν σπίτι...μέχρι να νοικιάσουν δηλαδή... Έριξα πολύ κλάμα την ημέρα που αποχαιρετούσα τον άντρα μου(λες και ήξερα) Και έτσι ξεκινάει ο δικός μου Γολγοθάς!!
Μόνη σε ξένη χώρα,χωρίς να γνωρίζω την γλώσσα με ένα μωρό παιδί σε μια ξένη γειτονιά σε ένα ξένο παλιό σπίτι και ο άντρας μου 260χλμ μακρυά!!! Μαύρες μέρες πέρασα.Προσπαθούσα για το παιδί μου να φαίνομαι δυνατή και χαρούμενη,έπρεπε αυτός να περνάει όμορφα και να είναι ευτυχισμένος και έκανα ότι μπορούσα γι αυτό!!Toν έβγαζα κάθε μέρα έξω πηγαίναμε στα πάρκα πηγαίναμε στην αγορά πηγαίναμε βόλτες παίζαμε συνέχεια,φτιάχναμε κατασκευές και κουλουράκια.Το διασκέδαζε πολύ!!Μέσα μου όμως μαύρη,δε το πήρα καθόλου καλά όλο αυτό.Και αυτό ήταν το λάθος μου και μέρα με την ημέρα γινόμουν χάλια ψυχολογικά.Με στιγμάτισε πολύ αυτή η περίοδος.
Ο άντρας μου ερχόταν μια φορά τον μήνα να μας βλέπει και τελικά αυτό το σπίτι δε βρέθηκε ποτέ.Ο ένας μήνας έγινε 3,5 μήνες..3,5 ΟΛΟΚΛΗΡΟΥΣ ΜΗΝΕΣ.Φρίκη!!
Σε κάποια φάση μου λέει ο άντρας μου ότι βρέθηκε ένα σπίτι και θα μπούμε σε έναν μήνα.Εντάξει πετούσα από την χαρά μου και δε περνούσαν οι μέρες με τίποτα...Λίγο πριν συμπληρωθεί ο μήνας η ''κυρία'' άλλαξε γνώμη και μας είπε το κορυφαίο ''εσείς μπορείτε να μείνετε το παιδί όμως όχι''...''ΧΑΧΑ και που υπάρχουν οι ειδικοί κάδοι για παιδιά να τον αφήσω??''
Μιλάμε για τρέλα δεν εξηγείτε αλλιώς.Και φτου και από την αρχή και να το κλάμα πάλι..Τελικά πήρα την απόφαση να φύγω Ελλάδα με τον μικρό(και πολύ άργησα).Πρώτα πήγαμε στον άντρα μου κάναμε Χριστούγεννα μαζί,αλλαγή του χρόνου και 3 Ιανουαρίου πετούσαμε για πίσω....Θα έμενα στους γονείς μου μέχρι να βρεθεί κάτι.
Βρήκε πολλά σπίτια αλλά μια δεν ήθελαν 3 άτομα σε 2αρι μια δεν ήθελαν παιδί μια μας το είχαν δώσει και την ημέρα που θα έπαιρνε το κλειδί άλλαξαν γνώμη μια είχε κοινή τουαλέτα και όλο και κάποιο εμπόδιο εμφανιζόταν.Κάτω όμως δε θα το βάλουμε.Θετικές σκέψεις!!

Ακόμα Ελλάδα είμαστε 4 μήνες σχεδόν και βέβαια ακόμα δεν τακτοποιηθήκαμε,όμως σε 2 μέρες(1 Μαΐου) πετάμε πάλι,πρέπει να πάμε για κάτι χαρτιά και κάτι τυπικά ώστε να μας βοηθήσει το κράτος με το σπίτι....
Δύσκολα πολύ,ποιο εύκολα βρίσκεις 1,2,3 δουλειές παρά σπίτι.....
Εύχομαι από εδώ και πέρα να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά και να έρθουν καλύτερες μέρες και για εμάς!!
Είναι και ένα ζευγάρι που τρέχει παντού με τον άντρα μου και τον βοηθάνε στα πάντα τον τελευταίο καιρό αν δεν ήταν αυτοί ακόμα στο μηδέν θα ήμασταν.Οπότε θέλω να πω ένα προσωπικό ευχαριστώ στην Ανθούλα και στον Τεό... Σας ευχαριστώ από την καρδιά μου είστε χρυσοί άνθρωποι και σπάνιοι!!Όλα τα καλά που κάνετε να τα βρείτε μπροστά σας!!!!

Υ.Γ. Η μεγάλη δυσκολία είναι οτι δε ξέρουμε την γλώσσα και δε μπορούσαμε να τρέξουμε για πολλά θέματα.Δεν είχαμε κανέναν να μας βοηθήσει.Ευτυχώς βρέθηκε αυτό το ζευγάρι και το έκαναν από μόνοι τους και με όλη τους την καρδιά..



Για να στείλετε την δικιά σας ιστορία,ερώτηση,απορία ή ότι άλλο θέλετε να δημοσιεύσουμε στείλτε   μου στο                                  

                                            ellinidesmanoules@gmail.com 
                                                      ευχαριστώ!!!!


Ελένη!!

Κυριακή 28 Απριλίου 2013

Η κακιά πεθερά και μια μανούλα με πραγματική δύναμη ψυχής!

Η Μ. μας λέει την δική της ιστορία,εκτός από την ξενιτιά είχε και έχει να αντιμετωπίσει την ''κακιά'' πεθερά... Μια ιστορία για γερά νεύρα και δυνατά στομάχια....
Είναι μια μικρομανούλα με πολύ δύναμη μέσα της!!!

 Όχι δεν είμαι δειλή...τον άντρα μου αγάπησα πιο πάνω από όλους...ακόμα και από τον ίδιο μου τον εαυτό.....Πόσες φορές από τότε που ήρθαμε στη Γερμανία είπα θα φύγω..????πολλές..ούτε εγώ θυμάμαι πόσες...ούτε εγώ θυμάμαι πόσες φορές ξέχασα ότι ήμουν έγκυος από τα νεύρα μου...από την απελπισία μου....Όμως όχι ...μ'αγαπούσε και τον αγαπούσα πολύ πιο πολύ απ'όσο ήθελε η ίδια του η μάνα να τον αγαπάω και είμαι εδώ για να αποδείξω και να συμβουλέψω.....Ρε κορίτσιαααα όχι με πεθερές....όσο δύσκολα και να είναι...Το μετάνιωσα που έμεινα μαζί της...Το μετάνιωσα που μένω...Αλλά θα φύγω...Κοντά είναι ο καιρός!!!!!!
 Ήταν Αύγουστος όταν παντρεύτηκα με τον άντρα μου και όπως όλοι από οικονομικής άποψης και μην έχοντας από κάπου να πιαστούμε αποφασίσαμε να έρθουμε να κατοικήσουμε μαζί με την πεθερά μου και τον επί 10ετίας σύντροφό της και τον κουνιάδο μου σε ένα χωριό λίγο πιο έξω από την πόλη.....Τα λόγια και οι υποσχέσεις της όταν ήρθα βαρύγδουπες και με όλο τον συναισθηματισμό "Ένα χρόνο θα μείνουμε μαζί μέχρι να βρούμε να σας πάρω ένα σπιτάκι πουλάκια μου"...Ακόμα βρίσκει...Που εγώ ποτέ δεν της το ζήτησα.....Να μην τα πολυλογώ με το που ήρθα έμεινα έγκυος και τότε άρχισε να μου δείχνει τον πραγματικό εαυτό της...ή τουλάχιστον το κατάλαβα εκ των υστέρων.Θα ήμουν κάπου 8 εβδομάδων έγκυος όταν ζήτησα από τον άντρα μου,αφού εγώ δεν ήξερα καθόλου γλώσσα, να πάμε στον γυναικολόγο.Ρωτάει λοιπον ο άντρας μου τη μάνα του σε ποιόν γυναικολόγο πάει για να κλείσουμε ένα ραντεβού. Δεν είχε γυναικολόγο...41 χρονων γυναίκα ,χρόνια στη Γερμανία δεν πήγε ποτέ της σε γιατρό....Τελοσπάντων της λέει αν μπορεί να ρωτήσει μια γνωστή της,πράγμα το οποίο έκανε...Μας είπε το τηλ. και κλείσαμε ραντεβού. Μια μέρα πριν  το ραντεβού, άφησε τον άντρα μου στο μαγαζί που έχει και ήρθε σπίτι...Εγώ χαλια...ζαλάδες,ανακατωσούρες,ξάπλα κ αρχισε να μου λέει ότι ακόμα δε φύτρωσε μέσα μου κ εγώ θέλω να πάω σε γιατρό και ότι αυτή στον 2ο γιο της πήγε κατευθείαν στο νοσοκομείο για να γεννήσει κ ότι εγώ έτσι που είμαι ξάπλα μόνο κακό κάνω στον εαυτό μου και ότι θα έπρεπε να σηκωθώ να κάνω κ καμιά δουλειά....Εγώ κουβέντα!!!!Ούτε στον συζηγό μου ούτε σε αυτήν....Και πολλά άλλα του στυλ εσένα σαγαπάει αλλά τη μαμά πάντα θα την ακούει και θα την αγαπάει περισσότερο από τον καθένα...ενώ αμέτρητες φορές της είχα εξηγήσει ότι άλλο η αγάπη για τη μάνα και άλλο για τη γυναίκα εκείνη επέμενε σχεδόν καθημερινά να μου υπενθυμίζει ότι για εκείνη μπορεί μέχρι κ να σκοτωθεί ενώ για εμένα όχι....ΦΥΣΙΚΑ μπροστά στον άντρα μου είχε τελείως άλλη συμπεριφορα.....Κουβέντα άσχημη μπροστά του σχεδόν καμία...
  Μετά άρχισε τα χαζά του στυλ ότι το παιδί έτσι όπως κλοτσάει είναι αγόρι και ότι θα πάει να τα πάρει όοοοολα μπλε πράγμα που έκανε και φυσικά ο σύζηγος την επέπληξε και διάλεξε και αυτός κάποια πράματα σε χρώμα ζαχαρί και άσπρο...λεπτομέρειες θα μου πείτε!συμφωνώ!!!Όμως μετά από αυτά που είχα ακούσει μου ανέβαινε η τρίχα κάγκελο σε όλα τα θέματα...Επειδή κυρίως ανακατευόταν παντού!!!Από το τί ρούχα θα φορέσω έξω για να κυκλοφορεί ο γιος της μαζί μου και να μην ντρέπεται μέχρι και το ότι πρεπει να βάλω κοσμήματα και παπούτσια που πρώτα σε εκείνη άρεζαν....Δε θα μακρυγορήσω!!!!!Απλά σκεφτείτε κάθε πράγμα να το σχολιάζει και να ανακατεύεται...Δε θα μιλήσω για τις δουλειές!!!Πάντα ήταν ανευχαρίστητη!!ΠΑΝΤΑ!!Ειδικά όταν έκανα το μωρό και μετά(να σημειώσω εδώ ότι μετά τον 4ο μήνα που σταμάτησαν οι ανακατωσούρες πήγα και τη βοηθούσα και εγώ η ηλίθια στο μαγαζί της μέχρι τον 9ο μήνα μέχρι την τελευταία μέρα πράγμα που δεν εκτίμησε ποτέ της και ας το έχει πει 2-3 φορές),θεωρούσε ότι εγώ το μωρό το έβρισκα δικαιολογία για να μην κάνω τίποτα...Έτσι έλεγε!!!
  Να μη σας τα πολυλογώ μετά από 3 μήνες καταλαβαίνω ότι είμαι πάλι έγκυος στο μωρό που κυοφορώ εώς και τώρα !Ξανά τα ίδια! Εδώ να προσθέσω ότι στην παρέα του σπιτιού προστέθηκε φυσικά η κόρη  μου και η συνυφάδα μου και κάθε φορά που κάναμε λόγο να φύγει κ να νοικιάσει κάποιος από εμάς γινόταν Τούρκος!!!Έλεγε ότι εμείς μια σταλιά σκατόμωρα δε θα καταφέρουμε τίποτα και θα μας μπει το @γγούρι στον κώλο...Καταλαβαίνετε τη γλώσσα που μιλούσε...και ότι δεν την ενδιαφέρει πως θα τα βγάλουμε πέρα και στο τέτοιο της αν περνάμε δύσκολα αφού θα έχουμε διαλέξει να μείνουμε μόνοι μας....και ότι υπεύθυνες είναι οι νύφες της που της παίρνουν τα παιδιά ενώ αυτή τοοοοόσα χρόνια δεν τα χάρηκε και άλλα τέτοια.....
   Μια μέρα και ενώ εγώ έχω ξεχάσει τις περισσότερες από τις κακίες που έλεγε και ξανάλεγε κατά καιρούς και το ότι ξεσήκωνε τον άντρα μου να πηγαίνει από εδώ και από εκεί, έγινε ένα περιστατικό το οποίο δε θέλω να αναφέρω και γυρνάει και λέει μπροστά στον άντρα μου "εεεεμ βέβαια...εσείς????εσείς πολλά έχετε να σκεφτείτε!!!!!!Νέα παιδιά δε θυμάστε τίποτα λες και έχετε προβλήματα!!!"    Συγνώμη κυρά μου....αν μη τι άλλο έχω ένα μωρό 7 μηνών,'ενα άλλο στην κοιλιά, δεν έχω πάει ακόμα για γλώσσα,σκέφτομαι ότι πρέπει να νοικιάσω επιτέλους ένα σπίτι,έχω έναν άντρα που ανακάλυψα ότι ναι μεν δε συνφωνεί με τα λεγόμενα της μάνας του αλλά ποτέ δεν ανοίγει το στόμα του να τη βάλει στη θέση της και έχω και εσένα να μου λες ότι δεν έχω τίποτα να σκεφτω?????Να μη σας τα πολυλογώ της τα είπα όοοολα αυτά μπροστά στον άντρα μου,αυτή φυσικά πήγε να μου τα αλλάξει και να μου πει ότι δεν είπε αυτή τέτοιο πράγμα μόνο που αυτήν την φορά ήταν και ο συζηγός μου μπροστά!!!!!! Και τότε πήρα την απόφαση....ΤΥΠΙΚΟΤΗΤΑ!!!!!Από τα πιο απλά(σίδερο μόνο τα δικά μας ρούχα,πλυντήριο μόνο τα δικά μας ρούχα) μέχρι τα πιο σύνθετα(κλειστή η πόρτα του δωματίου και τα βασικά μόνο καλημέρα, τι κάνεις και αυτά)...Λέει πού και πού τα δικά της τα χαζά αλλά δεν αφήνω να μπει ξανά στην προσωπική μου ζωή,να μου χαλάσει τον χαρακτήρα μου, να ανακατέψει έτσι άσχημα την οικογένεια μου.....Μου είχε πει η πεθερά μου τα του σπιτιού να μην τα βγάζεις έξω...γιατί????για να μην μάθει κανείς αυτά που μου έχει πει?????όλος ο κόσμος να τα μάθει.....
  Πολλές θα πείτε "μα καλά ο άντρας μου πού είναι σε όοοοολο αυτό"?   Η απάντησή μου ξεκάθαρη" πουθενά"!!!!Όμως τον αγαπάω και ελάτε τώρα μη μου πείτε ότι από όοοολες σας οι άντρες μιλάνε στις μαμάδες!!!!!
   Εγώ λοιπόν όταν ήρθα εδώ δεν είχα να σκεφτώ τη δουλειά του άντρα μου,τα οικονομικά μας, τα παιδιά που άφηνα πίσω αλλά είχα να αντιμετωπίσω μια κακιά πεθερά και λίγα λέω...έναν κακό άνθρωπο που σχεδόν ποτέ δεν ήθελε να μένω μόνη με τον άντρα μου και ήταν πάντα από πίσω μας αυτοκόλητη,καθώς και την απάθεια του ίδιου μου του συζήγου που ποτέ ως τώρα δεν ήξερα ότι έχει μια πλευρά τόοοσο αδύναμη!
   Με ρωτάτε αν είμαι απογοητευμένη??Όχι σε καμία περίπτωση...Τον αγαπάω όπως σας απάντησα και πιο πριν απλά θα ήθελα να έχει περισσότερο θάρρος...περισσότερη πυγμή σε αυτό το θέμα...
    Σας ευχαριστώ και συγνώμη αν σας κούρασα...Είναι και άλλα πολλά αλλά δεν τελειώνουμε...............

Σάββατο 27 Απριλίου 2013

Τα καλά του να έρθεις στην Γερμανία!



Αφού μας είπε η Έλενα τα αρνητικά μας λέει και τα θετίκα της Γερμανίας...Ένα μέρος από αυτά!!
Καλησπέρα και πάλι! Είπαμε τα κακά, είπαμε τα δύσκολα, νομίζω τώρα είναι καλά να πούμε και τα καλά της Γερμανίας...έτσι δεν είναι??
Λοιπόν..
1) Αν έχετε παιδάκια , αυτά θα περάσουν πολύ καλά εδώ! Έχει πάρα πολλές δραστηριότητες να κάνεις...από τον ζωολογικό κήπο  μέχρι και μια απλή βόλτα σε ένα από τα πολλά πάρκα με τις πολύ όμορφες παιδικές χαρές! Να κάνεις βόλτα με το ποδηλατάκι, να πας να φας ένα παγωτάκι ( έχει πολλά και από  αυτά ) 

2) Το κράτος αν είσαι χαμηλόμισθος σε βοηθάει! Παίρνεις επίδομα παιδιού 184 ευρώ, υπάρχει το Wohngeld και πολλά ακόμα βοηθήματα ( δεν έτυχε ακόμα να το ψάξω λεπτομερώς )

3) Το σούπερ μάρκετ είναι πολύ πιο οικονομικό από ότι στην Ελλάδα! Σε πολλά προϊόντα βασικά !Εκεί που στην Ελλάδα ξοδεύαμε 300 ευρώ...εδώ ξοδεύουμε 200-250 ( αλλά με χαζομαρούλες μέσα....ε να μην πάρεις κανένα ζαχαρωτό???τόσα έχει...καμιά σοκολάτα?? )

4) Τα μεταφορικά μέσα είναι πολύ εξυπηρετικά...κοινώς πας παντού και χωρίς αυτοκίνητο! 

5) Πέμπτο και τελευταίο..ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΟΡΕΞΗ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ...ΘΑ ΒΡΕΙΣ!!!!! Αυτό είναι ένα καλό που στην Ελλάδα πλέον είναι είδος πολυτελείας...να έχεις δουλειά...

Παρασκευή 26 Απριλίου 2013

Πως να ξεκινήσετε αναζήτηση εργασίας και τι άλλο πρέπει να κάνετε!!



Η Έλενα μας δίνει χρήσιμες πληροφορίες βήμα βήμα και με διευθύνσεις ωστέ να βοηθήσει και άλλους που έχουν πάρει την απόφαση να έρθουν Γερμανία. 
Την ευχαριστούμε πολύ!!!


Αφού πάρετε την απόφαση να έρθετε Γερμανία...

1) Ξεκινάτε μέσω σελίδας http://jobboerse.arbeitsagentur.de/ να ψάχνετε για δουλειά και να στέλνετε βιογραφικά. (ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ) 
2) Ξεκινάτε μαθήματα γερμανικών.
 Αφού δείτε οτι υπάρχουν δουλειές κλείνετε ένα εισιτήριο για Γερμανία και τα ραντεβού για την δουλειά τα κλείνετε από εκείνη την ημέρα και μετά!
3) Μέσω αυτής της σελίδας κλείνετε ένα δωμάτιο για τουλάχιστον 2 μήνες...( όσο πιο πολύ τόσο πιο οικονομικό και για να μπορέσετε να δηλωθήτε , αν δεν έχετε κανέναν που να μπορεί να σας δηλώσει ) http://www.nd-bed-breakfast.de/

Αφού έρθετε εδώ πρέπει να πάτε στο δημαρχείο ( rathaus ) και να δηλωθήτε...( anmeldung ) αφού δηλωθήτε και 2 εβδομάδες μετά έρχεται ο αριθμός σας για την εφορία...το χρειάζεστε για την δουλειά σας! Μετά πρέπει να κάνετε την ασφάλεια σας, και να δηλώσετε στην εφορία σας σε ποια τάξη είσαστε! Στην τράπεζα πρέπει να ανοίξετε έναν λογαριασμό για να μπορεί ο εργοδότης σας να σας βάζει τα χρήματα κάθε μήνα...

4) Ξεκινάτε μέσω εφημερίδων και της σελίδας http://www.immobilienscout24.de/de/finden/wohnen/index.jsp;jsessionid=C6DFBCD88CADEDEA1AE68677ACA3C553.worker1 να ψάχνετε για σπίτι! Στην αρχή είναι πολύ δύσκολο αλλά πρέπει να είσαστε δυνατοί και να ξεφύγετε από τα ελληνικά δεδομένα...οτι ας πούμε τα καλοριφέρ πάντα υπάρχουν...γιατί πιστέψτε με, δεν υπάρχουν...μια σόμπα 100 χρονών πρέπει να ζεστάνει ένα σπίτι 68 τμ...( αδύνατον ) αλλά υπάρχουν λύσεις...καθαρό μυαλό και όλα γίνονται...


Πέμπτη 25 Απριλίου 2013

Πέρασε από 40 κύμματα και όμως πλέον χαμογελάει μαζί με την οικογένειά της....... γιατί είναι όλοι μαζί ΞΑΝΑ!!!


Η Έλενα,

μας λέει την δικη της ιστορία,πως ξεκίνησε πως βρήκε τα πράγματα εδώ....Πέρασε από 40 κύμματα στερήθικε το παιδί της και τον σύζηγό της πάλεψε για την οικογένεια της και τα κατάφερε άξια....
Αξίζει να την διαβάσουμε!!!!



Καλημέρα και από εμένα! 
Να σας πω και εγώ την  δική μας ιστορία μετανάστευσης... παντρευτήκαμε με το Χρήστο το 2010 και έναν χρόνο μετά ήταν η μικρή μας στον κόσμο ..άνεργοι και οι δυο 2 ολόκληρα χρόνια, ζούσαμε στα πεθερικά και χωρίς να έχουμε κάποιο μέλλον να προσφέρουμε στην μικρή μας, ούτε καν τα βασικά δεν μπορούσαμε...γάλα και ρούχα...έτσι πήραμε την απόφαση όταν η μικρή ήταν 3 μηνών να έρθει ο άνδρας μου πρώτα και να προσπαθήσει να κάνει στην Γερμανία την αρχή...Δυστυχώς όμως χωρίς γερμανικά δεν μπόρεσε να κάνει και πολλά και έμενε όλο αυτό το διάστημα σε έναν θείο του, που και εκεί δεν υπήρχε το καλύτερο κλίμα...δεν άντεχε άλλο...μετά από δυο εβδομάδες βρήκε στα mcdonals σε ένα χωριό κοντά στον θείο του αλλά θα μπορούσε να ξεκινήσει έναν μήνα μετά...αλλά δεν μπορούσε να μείνει τόσο στον θείο του και εκείνη ακριβώς την ημέρα μάθαμε και για εμένα για ένα θέμα υγείας και δεν άντεχε να είναι μακριά μου και επέστρεψε... Ήταν πολύ χάλια που δεν μπόρεσε να βοηθήσει την οικογένεια του και έτσι μόλις μεγάλωσε λίγο η μικρή πήρα εγώ την απόφαση να έρθω,...μιας που ξέρω τα γερμανικά και έχω και γερμανική υπηκοότητα. Άρχισα λοιπόν από την Ελλάδα μέσω του ίντερνετ και το agentur fur Arbeit να ψάχνω για δουλειά και να στέλνω καθημερινά 20-30 βιογραφικά σε αγγελίες...ότι να ναι...έκλεισα το εισιτήριο για 20 Σεπτεμβρίου...και κάποια στιγμή άρχισαν να χτυπάνε τα τηλέφωνα μου και τα mail για δουλειές...έκλεισα ραντεβού για συνεντεύξεις από 21 Σεπτεμβρίου! Το πρώτο ραντεβού ήταν και η πρώτη μου δουλειά εδώ στην Γερμανία! Τέλεια πετούσα από την χαρά μου, μου έδωσε τα χαρτιά και θα πήγαινα να τα τακτοποιήσω για να μπορέσω από Τρίτη να πιάσω δουλειά...το πρώτο πρόβλημα ξεκίνησε αμέσως από το δημαρχείο της Στουτγάρδης....ΑΑΑ συγνώμη δεν μπορούμε να σας δηλώσουμε γιατί δεν έχετε σταθερή κατοικία ( έμενα σε ferienwohnung , κλεισμένο για έναν μήνα 700 ευρώ για ένα δωματιάκι ) Οκ εκεί ξεκινάει ο πανικός...τώρα τι κάνουμε??? Έπρεπε να πάω στον θείο του άνδρα μου, αυτός μετά με δήλωσε ότι μένω εκεί σε αυτόν και όλα ήταν πάλι εντάξει...
Όλα τέλεια και τώρα αρχίζει η αναζήτηση σπιτιού!
10-20 αγγελίες για σπίτι έστελνα....ότι να ναι σπίτι...όπου να ναι δεν με ενδιέφερε, αρκεί να βρω και να έρθει η μπουμπού μου γιατί κόντευε μήνας που ήμουν μακριά της...αλλά τίποτα...ή πολλά τα χρήματα ή δεν θέλανε σε 2αρι 3 άτομα...Κάποιοι δεν ήθελαν παιδί...ο μήνας στο ferienwohnung κόντευε να τελειώσει και εγώ ακόμα τίποτα...πήρα τους δικούς μου και τους λέω επιστρέφω...δεν θα έχω που να μείνω...και εκεί μου λέει ο μπαμπάς μου...Έλενα γνώρισα χτες κάποιον από Στουτγάρδη που έχει κάποιον με σπίτι...μου έδωσε τηλέφωνα και όλα και την επόμενη μέρα συναντήθηκα μαζί της! Όλα καλά μου λέει, λίγο μικρό για 3 άτομα (68 τμ είναι, τρελοί είναι εδώ  ) αλλά φαίνεσαι καλή κοπέλα! Από 1 Νοεμβρίου βγαίνει αυτός που είναι μέσα και μπαίνετε εσείς!!!
 Εγώ πετούσα από την χαρά μου!!! Ναι τα κατάφερα, ναι θα έρθει πολύ γρήγορα η οικογένειά μου!
Αμέσως κλείνει ο άνδρας μου εισιτήριο και έρχεται 20 Οκτωβρίου αφού έχει κανονίσει με την μεταφορική να πάρει όλα μας τα πράγματα, να τα κρατήσει και να περιμένει δ/νση και λεπτομέρειες...Εγώ εντωμεταξύ έκλεισα άλλο σπίτι για 2 εβδομάδες ( 500  ευρώ ) για ένα δωμάτιο σε ένα σπίτι με 3 δωμάτια , κοινή κουζίνα και μπάνιο!!!
 Ήρθε και ο άνδρας μου, επιτέλους δεν θα είμαι μόνη!!! Τα λεφτά που έβγαζα έφευγαν όλα για τα σπίτια , δεν μπορούσα με τίποτα να μαζέψω....
1 Νοεμβρίου...και στο τηλέφωνο ακούω...δεν μπορείτε να μπείτε...αυτός δεν βγαίνει από το σπίτι....εγώ κόντευα να πάθω καρδιά...τι θα κάνουμε τώρα που θα μείνουμε???Κλείσαμε αμέσως άλλο ferienwohnung  για έναν μήνα πάλι ( 700 ευρώ πάλι για ένα δωμάτιο σε ένα μοτέλ ) πάλι κοινό μπάνιο και κουζίνα...αηδία ήταν , δεν άντεχα άλλο...και στο μυαλό μου ήταν και το τέλος της δουλειάς γιατί είχα συμβόλαιο μόνο για 3 μήνες...δηλαδή 31 δεκεμβρίου ήταν το τέλος...Θα ήμασταν χωρίς δουλειά και χωρίς σπίτι και χωρίς χρήματα...ήμουν πολύ χάλια...Συμβαίνει ένα καλό ( που να ξέραμε??? )  βρίσκει ο άνδρας μου δουλειά σε έναν Έλληνα...δούλευε 10-12 ώρες την ημέρα...χτυπάει και το τηλ. και μου λέει η κυρία, Έλενα 1 Δεκεμβρίου φεύγει και μπαίνετε....φοβόμουν να το πιστέψω....Φτάνει ο Δεκέμβριος και όντως μπήκαμε στο σπίτι, ο άνδρας μου δεν πήρε ποτέ τα χρήματα από την δουλειά του (μόνο 800 ) και εγώ είχα την δυνατότητα να παραμείνω στην εταιρεία...όλα τέλεια...το σπίτι????Σε χάλια κατάσταση...για να μπορέσουμε να μείνουμε έπρεπε να δώσουμε περίπου 2000 ευρώ...Δεν είχε θέρμανση οπότε έπρεπε με -15 έξω να βάλουμε σόμπα...έπρεπε να φέρουμε τον ειδικό...και δόξα τον θεό έδωσε το οκ!
Και επιτέλους μετά από 3 μήνες μπορούσα να σκέφτομαι οτι σε λίγο καιρό θα δω την μικρή! 4 Ιανουαρίου μου την έφεραν οι γονείς μου! Η μικρή δεν πίστευε στα μάτια της...μια ολόκληρη εβδομάδα έβαζε το χεράκι της στο μάγουλό μου, με κοιτούσε βαθιά στα μάτια και μου έλεγε ΜΑΜΑ...έκλαιγε η καρδούλα μου! Δεν θα επιτρέψω ποτέ να πονέσει έτσι η μικρή μου!

Εύχομαι σε όποιον θέλει να έρθει να έχει γερά νεύρα και γερή τσέπη και συγγενείς!!! Είναι πολύ βασικό! Χωρίς τον θείο εγώ δεν θα μπορούσα να μείνω με τίποτα.... 




Η απόφαση!!! Με τόλμη και ''γοητεία''




Όλα άρχισαν με μια κουβέντα '' δε πάει άλλο εδώ θα πάμε έξω, συγκεκριμένα στην Γερμανία, εδώ μας καταστρέφουν τα όνειρα και τις ελπίδες''!!!!! Έτσι λοιπόν μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας για άλλη ''παραλία''....
Πόσο εύκολο ακούγεται στα λόγια και πόσο δύσκολο είναι να γίνει πράξη?! Πολύ δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο!!!!
Τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα..... Ναι φεύγω ναι είναι το καλύτερο ναι το παιδί μου θα έχει μέλλον ναι θα ζήσω αξιοπρεπώς και ναι έχω ξανά όνειρα και ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο,σίγουρα όλα αυτά είναι υπέρ των σκεψεών μου όμως υπάρχει και το αλλά....αλλά πως?? Πως θα αφήσω την πατρίδα μου (μπορεί αυτή να με ''πούλησε'' εγώ όμως την αγαπάω) πως θα αποχωριστώ από τους γονείς μου,τον αδελφό μου,τους φίλους μας και όλη μας την ζωη εδώ πέρα? πως θα φύγω μακριά σε μια ξένη χώρα που δεν έχω ιδέα από γλώσσα και από τον τρόπο ζωής? Θα συνηθίσω? Θα μου αρέσει? Θα δείξει...........
Τα υπέρ είναι περισότερα..τα συναισθήματα θα τα κρύψω σε μια γωνία σε ένα ντουλάπι σκοτεινό του μυαλού, πάμε και βλέπουμε...... Αφού έχω τον άντρα μου,σωστό αγωνιστή για να μη μας λείψει τιποτα, και φυσικά το παιδί μου μαζί μου θα το παλέψουμε με όλη μας την δύναμη και θα πρέπει να λέω ευχαριστώ το λιγότερο.....
Αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στις σκέψεις που έκανα κάθε μέρα όλη μέρα μέχρι να το χωνέψω ότι φέυγουμε οτι πρέπει να τα αφήσω όλα πίσω μου και να ξεκινήσω απο την αρχή... φυσικά με καλύτερες συνθήκες απο εδώ!!!!!!Αφού άφησα όλα τα αρνητικά που με βασάνιζαν πίσω και σκεφτόμουν μόνο τα θετικά και τίποτε άλλο πήγα εκεί με καλή ψυχολογία και όλα με ενθουσίαζαν,ακόμα και η πέτρα σε γκρι χρώμα πεταμένη στο χώμα... Έβλεπα τον άντρα μου να χαμογελάει και το παιδί μου να διασκεδάζει και ήμουν η πιο ευτυχισμένη.... Η αλήθεια είναι οτι μας βρήκαν πολλές αναποδιές και πολλές δυσκολίες όμως τίποτα δε μας παίρνει απο κάτω.... Το παλεύουμε κάθε μέρα...
Η συμβουλή μου είναι να στηρίζετε τις αποφάσεις σας.. Δυσκολίες όλοι αντιμετωπίζουμε.. καθήστε σκεφτείτε τα υπέρ και τα κατά βρείτε τα με τον εαυτό σας και καντε τα δύσκολα εύκολα για να πάτε ενα βήμα παρα πέρα...... Κανείς δεν είναι καλύτερος απο κανέναν,όλοι αξίζουμε το ίδιο, θέλει θέληση πείσμα  μάχη  δύναμη και...... τα καλύτερα έρχονται!!!!!!!!!!!!


Σας φιλώ.....Ελένη!!!!!


Υ.Γ. Εύχομαι να βοηθήσω αρκετό κόσμο να μάθει να μην παρατάει εύκολα την μάχη....είμαστε γονείς και πρέπει να τα καταφέρουμε.... Σύντομα θα διαβάσετε ιστορίες που πάλεψαν πολύ σκληρά για να τα καταφέρουν και τα κατάφεραν δεν τα παράτησαν...





Για να στείλετε την δικιά σας ιστορία,ερώτηση,απορία ή οτι άλλο θέλετε να δημοσιεύσουμε στειλτε   μου στο                                  


                                            ellinidesmanoules@gmail.com
                                                      ευχαριστω!!!!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...