Την Γερμανία ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΛΛΑΖΩ με καμία χώρα στον κόσμο!

Η Ευγενία μας γράφει:


Γεννήθηκα στα Τρίκαλα και αγαπούσα πολύ την πόλη μου!  Στην αρχή βέβαια ήμουν μικρή νόμιζα ότι τα Τρίκαλα είναι το κέντρο του κόσμου μα είχα τόσο άδικο! Στην πέμπτη δημοτικού ήρθε το χαρτάκι για την επιλογή γλώσσας... Γερμανικά ή Γαλλικά; Διαλέγω στην τύχη γερμανικά με την μόνη ελπίδα ότι θα τα συμπαθήσω έστω και λίγο... Ο πρώτος χρόνος τελείωσε χωρίς τα γερμανικά να μου κάνουν ''κλίκ''. Στην έκτη δημοτικού άρχισαν να γίνονται ενδιαφέροντα... Αλλά μέχρι εκεί δεν ήθελα να συνεχίσω στο γυμνάσιο, ήθελα να μάθω μια άλλη γλώσσα Ισπανικά για παράδειγμα!
Η μετακόμιση με βρήκε απροετοίμαστη καθώς η μητέρα μου πήρε μετάθεση στην πόλη της την Καστοριά... Δεν μέναμε στο κέντρο αλλά στο χωριό της μαμάς μου. Εκεί ξεκίνησα το γυμνάσιο και τελικά επέλεξα πάλι γερμανικά. Είχα μια υπέροχη Γερμανίδα καθηγήτρια γερμανικών με τόση αγάπη για τα γερμανικά αλλά και για την πατρίδα της... Την Γερμανία... Που για εμένα δεν φάνταζε κάτι ιδιαίτερο ακόμα και αν την είχα επισκεφτεί αρκετές φορές. 3 χρόνια πέρασαν και από εκεί που δεν μου άρεσαν τα γερμανικά και ότι άλλο έχει σχέση με αυτά τα λάτρεψα.
 Ένιωθα την Γερμανία πατρίδα μου και ανυπομονούσα να έρθει η στιγμή να φύγω και να πάω εκεί. Η αγάπη μου για την Γερμανία μεγάλωνε μέρα με την μέρα όπως και αυτή η έντονη επιθυμία να βρεθώ εκεί το συντομότερο δυνατό! Αφού διάλεξα κατεύθυνση στο λύκειο και αφού καταστάλαξα στο επάγγελμα που ήθελα να ακολουθήσω η μόνη μου έννοια ήταν να καταφέρω να σπουδάσω στο Μόναχο της Γερμανίας!
Οι γονείς μου παρά την αρχική τους αντίδραση με άφησαν ελεύθερη να κάνω τις επιλογές μου και να κάνω ακριβώς αυτό που ήθελα από τα 12 μου χρόνια! Τώρα σπουδάζω μαθηματικά στο πανεπιστήμιο του Μονάχου και νιώθω πως ανήκω εδώ, ότι αυτό είναι το σπίτι μου, η πατρίδα μου και ότι απλά η Ελλάδα είναι η χώρα που πέρασα τα χρόνια της παιδικής μου ηλικίας και η χώρα της καταγωγής μου. Έτσι λοιπόν βρέθηκα στην Γερμανία και δεν την αλλάζω με καμία χώρα στον κόσμο!
Ελπίζω να μείνω εδώ και να κάνω μια ευτυχισμένη ζωή με κάθε ευτυχία και εννοείται με ένα μικρο ελληνογερμανάκι να με φωνάζει μαμά!